Bree przyjeżdża do małego miasteczka Pelion, aby zapomnieć o pewnych wydarzeniach, które ciągle ją prześladują. Pomimo tego, że panuje tu spokój, dziewczyna nadal ma halucynacje, które odbierają jej radość z życia. Pewnego dnia spotyka w sklepie mężczyznę, ale wszelkie próby poznania go, kończą się niepowodzeniem. Odchodzi od niej jakby wcale nie słyszał, że ona coś do niego mówi. Bree dowiaduje się, że mieszkańcy myślą, że on jest głuchoniemy. Wypytuje o niego, gdyż coś ją w nim zaciekawiło. Okazuje się, że Archer nie opuszcza swojej posiadłości, od kiedy jako mały chłopiec przeżył okropną tragedię. Od czasu kiedy wuj postrzelił go w krtań, nie mówi. Wszyscy uważają go za dziwaka. Oceniają go, wcale go nie znając. Bree jednak dostrzega w nim coś więcej. Codziennie przemierza rowerem trasę obok jego domu w nadziei, że któregoś dnia uda jej się z nim porozmawiać. Mężczyzna najpierw boi się nawiązać znajomość z Bree, bowiem od tylu lat z nikim nie rozmawiał, że zapomniał jak to się robi.
Dziewczynie z czasem udaje się nawiązać kontakt z Archerem. Rozmawiają za pomocą języka migowego i to właśnie ona uczy go jak na nowo zacząć żyć. Po drodze napotykają problemy gdyż oboje mają zranione dusze, ale okazuje się, że jedno jest lekarstwem dla drugiego.
Książka uczy nas przede wszystkim, aby nie oceniać ludzi poprzez pryzmat wyglądu, albo nie sugerować się plotkami, które ktoś rozsiewa. Jeśli sami osobiście kogoś nie poznamy, to nie powinniśmy go oceniać ponieważ nikt nie wie przez co mógł przejść ten drugi człowiek. Takim zachowaniem możemy przyczynić się do czyjejś depresji, a nawet tragedii. Nie ważne czy ktoś jest gruby czy chudy. Mały czy duży. Ładny czy mniej ładny. Homo czy hetero. Musimy nauczyć się kochać samych siebie i akceptować innych. Tym sposobem nie byłoby na świecie tak wiele nienawiści i takiej nietolerancji. Zbyt wiele osób uważa, że są lepsi od innych, a prawdą jest to, że wszyscy jesteśmy tacy sami :)
Zakochałam się w tej opowieści. Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po tę powieść, to nie zwlekajcie z nią tak długo jak ja, bo ona jest cudowna.
Dziękuję Wydawnictwu Otwarte za wydanie tej książki.
https://www.instagram.com/ksiazkanawsi/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz